Yazı ve Fotoğraflar: Cem SARVAN

Yer Orsa. İsveç’in kuzeyindeki en büyük doğal hayvan koruma parkı. Parkın içinde çeşitli hayvanlar var ama benim için bir hayvan var ki hepsinin ötesinde bir özelliğe sahip.

Amur - Sibirya Kaplanı. Dünyada sayıları hızla tükenmekte olan bu türden iki tanesi de yıllar önce parka getirilmiş.

Hava çok soğuk.  -15’in altında ve rüzgârlı. Elimde kameram bir köşede bekliyorum, acaba görebilir miyim umuduyla... Canon 60D, parmaklarım deklanşörde, elimi yavaş yavaş hareket esnekliğini yitirircesine etkileyen bir soğukta bekliyorum. Gelir mi, nereden gelir, nasıl gelir bu koskocaman alanda. Daha önceden İsveçli arkadaşlarımla konuşurken kendilerinin hiç göremediklerini de öğrendiğimden ümidimi de fazla korumamaya çalışıyorum.  Makine ayarlarını F8’de ve pozlamayı birkaç değer üstte tutmama rağmen, bir taraftan da koşarak gelecek bir hayvana karşı nasıl değerleri değiştirebileceğimi düşünüyorum.

Ve o an. Ağaçların arasından bana doğru gelen büyüleyici kahverengi çizgilerin göründüğü an. Soluğum kesiliyor, yavaşça ses çıkarmaksızın basıyorum deklanşöre. Bir tane daha, bir tane daha. İçimden “İn daha aşağıya in hadi” derken bana bakıyor ve göz göze geliyoruz. Objektif  18-200, yaklaştırıyorum o asil bakışa ve perde! Ellerim bile o sımsıcak bakışla ısınıyor adeta...  

Yazdır e-Posta