Neredeyse 200 yıl içinde, kamera, bulanık fotoğraflar çeken düz bir kutudan günümüzün DSLR (digital single-lens reflex; dijital tek yansımalı mercek) kameralarında ve akıllı telefonlarında bulunan yüksek teknolojili mini bilgisayarlara dönüşerek büyük bir gelişme göstermiştir.

Şimdi, bu bilimsel sanat dalının öne çıkan ve önemli gelişmelerine kısa bir göz atalım.

Liz MASONER tarafından yazıldı. 01/03/19 tarihinde güncellendi.

Çeviri: Seda ÖZMEN

İlk Kameralar

Temel fotoğrafçılık kavramı, MÖ 5. yüzyıldan beri hayatımızın bir parçası. Iraklı bir bilim insanı, 11. yüzyılda kamera obscura adlı buluşunu geliştirdikten sonra bu sanat dalının doğuşuna tanıklık ettik.

Bu gelişmeye rağmen, kamera aslında görüntüleri kaydetmiyor, sadece onları başka bir yüzeye yansıtıyordu. Görüntüler, binalar gibi gerçek nesnelerin doğru çizimlerini oluşturmak için izlenebiliyorlardı ancak ters bir şekilde duruyorlardı.

İlk kamera obscura, çadırın dışından karanlık bir alana bir görüntü yansıtmak için çadırda oluşturulan bir iğne deliği ile kullanılıyordu. 17. yüzyıla kadar, kamera obscura taşınabilir olacak kadar küçük bir boyutta değildi. Bu süre zarfında ışığı odaklamak için ilk basit lensler de tanıtıldı.

İlk Kalıcı Görüntüler

Fotoğraf, günümüzde bildiğimiz şekliyle, Fransa'da 1830'ların sonlarında ortaya çıkmıştır. Joseph Nicephore Niepce, bitüm kaplı kurşun-kalay alaşımlı plakasını ışığa maruz bırakmak için taşınabilir bir kamera obscura kullandı. Bu, hızlı bir şekilde solmayan ilk kaydedilen görüntüyü elde etmesini sağladı.

Niépce'nin başarısı bir dizi başka deneye yol açtı ve fotoğrafçılık çok hızlı ilerledi. Daguerreotipler (gümüşlü levha üzerine çekilmiş fotoğrafları kapsayan bir kavramdır), emülsiyon plakaları ve ıslak plakalar 1800'lerin ortalarında ve sonlarında neredeyse aynı anda geliştirilmiştir.

Her emülsiyon türü ile fotoğrafçılar farklı kimyasallar ve teknikler denediler. Sonraki üç başlık altında incelenen kavramlar, modern fotoğrafçılığın gelişiminde etkili olmuştur.

Dagerreyotipi

Niépce'nin deneyi Louis Daguerre ile bir işbirliği yapmasını sağladı. Bu işbirliği, modern filmin öncüsü olan daguerreotipin yaratılması ile sonuçlandı.

• Bakır levhayı gümüşle kapladılar ve ışığa maruz kalmadan önce iyot buharına maruz bıraktılar.
• Bunun dışında, plakadaki görüntüyü oluşturmak için, ilk daguerreotiplerin 15 dakikaya kadar ışığa maruz bırakılması gerekiyordu.
• Daguerreotip, 1850'lerin sonlarında emülsiyon plakaları ile değiştirilene kadar çok popülerdi.

Emülsiyon Plakaları

Emülsiyon plakaları veya ıslak plakalar daguerreotiplerden daha ucuzdu ve sadece iki veya üç saniye maruz kalma süresi gerektiriyordu. Bu, onları o zamanlar fotoğrafçılığın en yaygın kullanımı olan portre fotoğraflarına çok daha uygun bir hale getirdi. İç savaştan birçok fotoğraf ıslak plakalarda üretilmiştir.

Bu ıslak plakalarda, görüntü plakasında basit bir kaplama yerine, Collodion işlemi adı verilen bir emülsiyon işlemi kullanılıyordu. Bu süre zarfında, odaklamaya yardımcı olmak için kameralara körükler eklendi.

İki yaygın emülsiyon plakası tipi ambrotip (pozitif kolodyon) ve melainotip (veya ferrotip olarak da bilinen bir kalayt) idi. Ambrotipler, daguerreotiplerin bakır plakası yerine bir cam plaka kullanılarak oluşturuluyordu. Melainotipler ise bir teneke levha kullanılarak oluşturuluyordu. Bu plakalar ışığa çok daha duyarlıydı; ancak, hızlı bir şekilde geliştirilmeleri gerekiyordu. Fotoğrafçıların ellerinde bir çeşit kimya olması gerekiyordu; birçoğu bunu bulabilmek için karanlık bir oda gibi olan, ikiye katlanan vagonlarda seyahat etmiştir.

Kuru Tabakalar

1870'lerde fotoğrafçılık geleceğe doğru büyük bir adım daha attı. Richard Maddox, hız ve kalitede ıslak plakalara neredeyse eşit olan kuru jelatin plakalar yapmak için önceki buluşlardan yararlanarak bir şey geliştirdi.

Bu kuru plakalar gerektiği gibi yapılmak yerine saklanabiliyordu. Bu, fotoğrafçılara fotoğraf çekmede çok daha fazla özgürlük sağlayan bir şeydi. Bu süreç aynı zamanda elde taşınabilen daha küçük kameraların gelişmesinde de rol oynadı. Pozlama süreleri azaldıkça, mekanik deklanşöre sahip ilk kamera geliştirildi.

Herkes için Kamera

George Eastman 1880'lerde Kodak adında bir şirket kurana kadar fotoğrafçılık profesyoneller ve çok zenginlere özgü bir şeydi.

Eastman, katı plakaların sürekli değiştirilmesini gerektirmeyen esnek bir rulo film yarattı. Bu, 100 film pozunu tutan bağımsız bir kutu kamera geliştirmesine izin verdi. Kameranın odaklama ayarı olmayan küçük bir lensi vardı.

Kullanıcı, modern tek kullanımlık kameralar gibi fotoğraf çekiyor ve filmin geliştirilmesi ve baskıların yapılması için kamerayı fabrikaya geri gönderiyordu. Bu, ortalama bir insanın karşılayabileceği kadar ucuz olan ilk kameraydı.

Film, bugünün 35mm filmine kıyasla hâlâ büyüktü. 1940'ların sonlarında, 35 mm'lik bir film çoğu tüketici için yeterince ucuz bir hale gelmişti.

Savaşın Dehşeti

1930 civarında, Henri-Cartier Bresson ve diğer fotoğrafçılar, sahnelenen portrelerden ziyade günlük hayatın görüntülerini yakalamak için 35 mm'lik küçük kameralar kullanmaya başladılar. II. Dünya Savaşı 1939'da patlak verdiğinde, birçok foto muhabiri bu tarzı benimsedi.

I. Dünya Savaşı askerlerinin pozlanmış portreleri, savaş ve sonrasında grafik görüntülerin esin kaynağı oldu. Joel Rosenthal'ın fotoğrafı, Iwo Jima'nın Raising the Flag gibi görüntüleri savaşın gerçekliğini gösterdi ve Amerikan halkını daha önce hiç olmadığı kadar canlandırmaya yardımcı oldu. Belirleyici anları yakalayan bu tarz, fotoğrafçılığın yüzeyini oldukça etkin bir şekilde şekillendirdi.

Anlık Görüntülerin Mucizesi

35mm kameraların popüler hale geldiği zaman, Polaroid, Model 95'i tanıttı. Model 95, bir dakikadan daha kısa bir sürede kamera içinde film oluşturmak için gizli bir kimyasal işlem kullanılarak çalışıyordu.

Bu yeni kamera oldukça pahalıydı, ancak anlık görüntülerin yeniliği halkın dikkatini çekti. 1960'ların ortalarına gelindiğinde, Polaroid piyasada birçok modele sahip olmuştu ve bazılarının fiyatları düşmüştü, böylece daha fazla insan Polaroid bir kamerayı karşılayabildi.

2008'de Polaroid ünlü anlık filmlerini yapmayı bıraktı ve sırlarını onlarla birlikte ortadan kaldırdı. The Impossible Project ve Lomography gibi birçok proje, anlık filmi sınırlı bir başarı ile yeniden denedi. Şimdi, 2018'de bile, bir Polaroid'de bulunan kaliteyi kopyalamak hâlâ zorluğunu sürdürmektedir.

Gelişmiş Görüntü Kontrolü

Fransızlar kalıcı görüntüyü bulmuşlar; Japonlar ise fotoğrafçıya daha kolay görüntü kontrolünü sağlayacak çalışmalar yapmışlardır.

1950'lerde Asahi (daha sonra adı Pentax oldu) Asahiflex'i ve Nikon, Nikon F adlı kamerasını tanıttı. Bu iki kamera SLR tipi kameralardı, buna ek olarak, Nikon F değiştirilebilir lenslere ve diğer aksesuarlara sahipti.

Önümüzdeki 30 yıl boyunca SLR tipi kameralar tercih edilen kameralar olmuştur. Birçok yenilik hem kameralar için hem de filmin kendisi için kullanılmaya başlanmıştır.

Akıllı Kameraların Tanıtımı 

1970'lerin sonlarında ve 1980'lerin başında, görüntü kontrol kararlarını kendi başlarına alabilen kompakt kameralar tanıtıldı. Bu"odakla ve çek" kameraları (kompakt fotoğraf makinesi) deklanşör hızını, diyafram açıklığını ve odağı hesaplıyordu; ayrıca, fotoğrafçılara kompozisyona konsantre olma konusunda özgürlük tanıyordu.

Otomatik kameralar sıradan fotoğrafçılar arasında son derece popüler hale geldi. Profesyoneller ve kararlı amatörler kendi ayarlamalarını yapmayı tercih etmeye devam ettiler ve SLR fotoğraf makinelerinde bulunan görüntü kontrolünün tadını çıkardılar.

Dijital Çağ

1980'lerde ve 1990'larda, çok sayıda üretici görüntüleri elektronik olarak depolayan kameralar üzerinde çalıştı. Bunlardan ilki, film yerine dijital medya kullanan kompakt fotoğraf makinesiydi.

1991 yılına gelindiğinde Kodak, profesyoneller tarafından başarılı bir şekilde kullanılabilecek kadar gelişmiş ilk dijital kamerayı üretti. Diğer üreticiler bu gelişmeyi hızla takip etmiştir; bugün ise Canon, Nikon, Pentax gibi diğer üreticiler de gelişmiş dijital SLR (DSLR) kameralar sunmaktadır.

En temel kompakt fotoğraf makinesi bile artık Niépce'nin kalay plakasından daha kaliteli görüntüler çekiyor ve akıllı telefonlar yüksek kaliteli basılı bir fotoğrafı kolayca çekebiliyor.

 

Yazının kaynağına buradan ulaşabilirsiniz.

 

Etiketler: sanat, fotoğraf, kamera

Yazdır e-Posta